ცელემინი ნეფრო / CELEMIN NEPHRO
ცელემინი ნეფრო / CELEMIN NEPHRO – გამოიყენება მხოლოდ სტაციონარულ სამედიცინო დაწესებულებებში.
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – საშუალებები პარენტერალური კვებისათვის; ამინომჟავების შემცველი საინფუზიო ხსნარი
გამოშვების ფორმა:
7% საინფუზიო ხსნარი 500 მლ ფლაკონი
5% საინფუზიო ხსნარი 250 მლ ფლაკონი
შემადგენლობა: ცელემინი ნეფრო არისგამჭვირვალე, უფერო საინფიზიო ხსნაარი, კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც წარმოადგენს კარგად ბალანსირებულ, ამინომჟავების ოპტიმალური თანაფარდობით შემცველხსნარს. ყველა ამინომჟავა იმყოფება L- ფორმაში, რაც უზრუნველყოფს მათ პირდაპირ მონაწილეობას ცილების ბიოსინთეზში
Celemin Nephrogr/100ml | Celemin Nephrogr/100ml | |
5% | 7% | |
L-იზოლეიცინი | 0.365 | 0.51 |
L ლეიცინი | 0.735 | 1.03 |
L ლიზინის მონოაცეტატის ექვივალენტურიL ლიზინი | 0.51 | 0.71 |
L-მეთიონინი | 0.2 | 0.28 |
L-ფენილალანინი | 0.27 | 0.38 |
L-თრეონინი | 0.345 | 0.48 |
L-ტრიპტოფანი | 0.135 | 0.19 |
L-ვალინი | 0.445 | 0.62 |
L-არგინინი | 0.35 | 0.49 |
L-ჰისტიდინი | 0.31 | 0.43 |
L-გლიცინი | 0.23 | 0.32 |
L-ალანინი | 0.45 | 0.63 |
L პროლინი | 0.31 | 0.43 |
L სერინი | 0.32 | 0.45 |
L აცეტილ ცისტეინი ექვივალენტური L- ცისტეინი | 0.025 | 0.037 |
L ვაშლის მჟავა | 0.107 | 0.15 |
გლაციალური აცეტილის მჟავა | 0.1 | 0.138 |
ამინომჟავების საერთო შემცველობა | 50 გ/ლ | 70 გ/ლ |
აზოტის საერთო შემცველობა | 7.7 გ/ლ | 10.8 გ/ლ |
თეორიული ოსმოლარობა | 454 მოსმ/ლ | 635 მოსმ/ლ |
ენერგეტიკულიღირებულება | 205კკალ/ლ | 287კკალ/ლ |
მის შემადგენლობაში შედის:
რვავე შეუცვლელი ამინომჟავა, რომელთა სინთეზი ადამიანის ორგანიზმს არ შეუძლია.
(L-ვალინი, L- იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, L- ლიზინი, L- მეთიონინი, L- ტრეონინი, L-ფენილალანინი, L- ტრიფტოფანი;),
L- იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, და L- ვალინი (შეუცვლელი ამინომჟავები გვერდითი განშტოებებით) აკმაყოფილებენ ორგანიზმის ენერგეტიკულ მოთხოვნილებას რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია უშუალოდ ოპერაციის შემდგომ პერიოდში.
ისინი პირდაპირ შეითვისება პერიფერიული ქსოვილების მიერ (მათი მეტაბოლიზმი არ არის დამოკიდებული ღვიძლის დაზიანების ხარისხზე), ამცირებენ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში არომატული ამინომჟავების შეთვისებას და შესვლას, ამცირებენ რა ღვიძლის ენცეფალოპათიის გამოვლენას, ანორმალიზებენ ორგანიზმში ენერგეტიკულ და აზოტურ ბალანსს.
ორი პირობითად ცვლადი ამინომჟავა:
(L- არგინინი და L- ჰისტიდინი), რომლებიც სინთეზირდება ადამიანის ორგანიზში, მაგრამ ზოგიერთი პათფიზიოლოგიური მდგომარეობის დროს (მაგალითად ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა) და პატარა ბავშვებში მათი კონცენტრაცია არ აღწევს აუცილებელ დონეს. L- არგინინი ხელს უწყობს ამიაკის შარდოვანად გარდაქმნას, ბოჭავს ამონიუმის ტოქსიკურ იონებს, რომლებიც წარმოიქმნებიან ღვიძლში ცილების კატაბოლიზმით.
ხუთი ცვლადი ამინომჟავა:
რომლებიც უზრუნველყოფენ ღვიძლის დაავადებით მქონე პაციენტების ადექვატურ ნივთიერებათა ცვლას.
ამინომჟავები, რომლებიც შეიცავენ არომატულ რგოლს აუცილებელია სრულფასოვანი ცილების სინთეზისთვის და წარმოდგენილია L- ფენილალანინით და L- ტრიფტოფანით.
L- ვაშლისმჟავა მოქმედებს ენერგეტიკული წყაროს სახით შარდოვანას სინთეზისთვის.
ფარმაკოკინეტიკა
ცელემინი ნეფრო შეიცავს სხვადასხვა ამინომჟავებს, რომლებიც ნორმაში მუდმივად ხვდებიან ორგანიზმში საკვებთან ერთად.
პარენტერულად შეყვანილი ამინომჟავები, გადის ორ შესაძლო მეტაბოლურ გზას: ანაბოლური გზა, როდესაც ამინომჟავები უკავშირდებიან პეპტიდური კავშირებით და ქმნიან სპეციფიურ პროტეინებს და კატაბოლური გზა, როდესაც ხდება ამინომჟავების ტრანსამინაცია.
ამინომჟავების ნაწილი შეიძლება არ დაექვემდებაროს ბიოტრანსფორმაციას და გამოიყოფა შეუცვლელი სახით. ასეთ შემთხვევაში ამ შენაერთების სასურველი ეფექტი იკარგება. ამ ფარმაკოკინეტიკური განსაკუთრებულობის მოხსნა შეიძლება პრეპარატის ნელა შეყვანით, რომ ამინომჟავების კონცენტრაცია სისხლში მკვეთრად არ გაიზარდოს.
ამინომჟავების ნახევრაგამოყოფის პერიოდი (ჯანსაღ სუბიექტებში) არის 5-15 წუთი (დროის ამ მოკლე პერიოდის მანძილზე ამინომჟავები შეიძლება გამოყენებული იყოს პროტეინების სინთეზისთვის). ცილების სინთეზიის პროცესში გამოუყენებელი ამინომჟავების ნარჩენები ექვემდებარებიან დეზამინაცაის, რომლის პროცესშიც წარმოიქმენბა ორგანიზმის მიერ გამოყოფილი შარდოვანა.
არგინინი თითქმის მთლიანად რეაბსორბირდება თირკმლის მილაკებში.
ამოინომჟავების მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს ორგანიზმის ყველა ქსოვილში. მათი გახლეჩვის ხარისხი დამოკიდებულია სტრესის გამოხატულებაზე, რომელსაც ექვემდებარება ორგანიზმი.
ჩვენებები
- თირკმლის მწვავედა ქრონიკული უკმარისობა ჰემოფილტრაციის, პერიტონეალური და ჰემოდიალიზის დროს
- სეფსისის, პოლიტრავმებისა და ქირურგიული ჩარევის შემდგომი თირკმლის უკმარისობა
- დიალიზისდა ჰემოფილტრაციის შემდგომ ამინომჟავების დანაკარგის კომპენსაციია.
- მოკლევადიანი პარენტერალური კვება, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში დაბალპროტეინული დიეტის შევსება.
- ნაწილობრივი ან სრული პარენტერული კვება (ცხიმოვანი ემულსიების, ელექტროლიტების და ნახშირწყლების დამატებით),
მიღების წესები და დოზები
ცელემინი ნეფროს დოზირება არის ინდივიდუალური და დამოკიდებულია ამინომჟავებზე ორგანიზმის მოთხოვნილებასა და მეტაბოლური დარღვევების სიმძიმეზე. ასაკზე, სხეულის წონასა და პაციენტის მდგომარეობაზე.
რეკომენდებული დღიური დოზა:
თირკმლის მწვავე და ქრონიკული უკამრისობის მქონე პაციენტებში, რომლებიც არ იმყოფებიან დიალიზზე 0.5 გმდე ამინომჟავები /კგ სხეულის წონაზე დღეში
პაციენტებში, რომლებიციმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, ჰემოფილტრაციაზა ან პერიტონეალურ დიალიზზე 1 გმდე ამინომჟავები /კგ სხეულის წონაზე დღეში.
შეყვანისმაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 1 მლ/კგ/სთ, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 20 მლ/კგ.
70 კგ ადამიანის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 1000 მლ, ხოლო შეყვანის რეკომენდირებული სიჩქარე 20-35 წვეთი/წუთი.
გვერდითი მოვლენები
ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, დაღლილობის შეგრძნება, ჭინჭრის ციება, ტემპერატურის მომატება, ცხელება, არტერიული წნევის მოამტება, ოფლის გაძლიერებული გამოყოფა, სუნთქვის დარღვევა, ტაქიკარდია, ზოგიერთ შემთხვევაში პულსაციის შეგრძნება მკერდის არეში, ციანოზი, სისხლის შემადგენლობის ცვლილება, ამიაკის შემცველობის მომატება სისხლში, კანის გაღიზიანება პრეპარატის შეყვანის ადგილას, თრომბოფლებიტი.
უკუჩვენება
მეტაბოლური აციდოზი, ღვიძლის მწვავე უკმარისობა, გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა, ღვიძლისმიერი კომა, ჰიპერჰიდრატაცია,თირკმლის ფუნქციის სერიოზული დარღვევები, ჰიპერკალიემია, ჰიპერნატრიემია, ამინომჟავათა მეტაბოლიზმის დარღვევები.
სიფთხილით: ესენციური ჰიპერტენზია, სეფსისი, შაქრიანი დიაბეტი.
ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის გამოყენების ეფექტურობა და უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი.
განსაკუთრებული მითითებები
ცელემინი ნეფროს ზედმეტად სწრაფმა შეყვანამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერჰიდრატაცია, პლაზმის ელექტროლიტური შემადგენლობის დარღვევა და ამინომჟავების კონცენტრაცის გაზრდა სისხლში.
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალმა არგინინმა შეიძლება გამოიწვიოს ფოსფორის კონცენტრაციის შემცირება და კალიუმის კონცენტრაციის მომატება პლაზმაში. ეს ცვლილებები განსაკუთრებით გამოხატულია შაქრიანი დიაბეტით დაავდებულებში.
აუცილებელია სისხლში შაქრის დონის, მჟავა-ტუტოვანი და ელექტროლიტური სტატუსის, ორგანიზმში სითხის ბალანსის და თირკმლის ფუნქციის მდგომარეობის რეგულარული მონიტორინგი.
ხანგრძილი თერაპიის დროს დიეტურ რეჟიმში საჭიროა ცხიმების ჩართვა, რათა თავიდან იქნას აცილებული ესენციური ცხიმოვანი მჟავების დეფიციტი.
სტანდარტული კვების მომატებისას აუცილებელია მათი თავსებადობის შეფასება.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არ არის რეკომენდირებული ცელემინი ნეფროს ხსნარში სხვა სამკურნალო პრეპარატების ჩამატება. პარენტერალური კვების პრეპარატებისა და სამკურნალო პრეპარატებისინფუზია უნდა წარმოებდეს ცალ ცალკე!
არგინინის და თიაზიდური შარდმდენების და ამინოფილინის ერთდროული შეყვანა ზრდის ინსულინის შემცველობას სისხლში.
ესტროგენებმა და პერორალურმა კონტრაცეპტივებმა შეიძლება გამოიწვიონ ზრდის ჰორმონის კონცენტრაციის მატება, რომელიც გამოწვეულია არგინინით და შეამცირონ გლუკაგონური და ინსულინური პასუხი არგინინზე. არგინინის ურთიერთქმედება სპირონოლაქტონთან იწვევს მძიმე ჰიპერკალიემიას. არგინინი შეუთავსებადია თიოპენტალ ნატრიუმის.
ეთავსება შემდეგ ანტიბიოტიკებს:
ამიკაცინი, ამპიცილინი, ცეფოტაქსიმი, ცეფტრიაქსონი, დოქსიციკლინი, ერითრომიცინი, გენტამიცინი, ქლორამფენიკოლი, კლინდამიცინი, ნეტილმიცინი, პენიცილინი, პიპერაცილინი, ტეტრაციკლინი, ტობრამიცინი და ვანკომიცინი;
ეთავსება შემდეგ სხვა პრეპარატები:
ამინოფილინი, ციკლოფოსფამიდი, ციმეტიდინი, ციტარაბინი, დიგოქსინი, დოფამინი, ფამოტიდინი, ფიტომენადიონი, ფთორურაცილი, ფოლის მჟავა, ფუროსემიდი, ჰეპარინი, ქლორპრომაზინი, ინსულინი, კალციუმის გლუკონატი, ლიდოკაინი, მეთილდოფა, მეთილპრედნიზოლონი, მეტოკლოპრამიდი, მეთოტრექსატი, მორფინი, ნიზატიდინი, ნორეპინეფრინი, პროპრანოლოლი, რანიტიდინი და რიბოფლავინი.
შენახვის პირობები და ვადები
შენახვის ვადა 2 წელი
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება 15-25ºC, სინათლისგან დაცულ ადგილას. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
გამოიყენეთ მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარი დაუზიანებელი ფლაკონიდან!
აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით
მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
Claris lifesciences Limited