პროსტატიტი

პროსტატიტი არის წინამდებარე ჯირკვლის ანთება, რომელიც მკურნალობის გარეშე იმპოტენციის ან უნაყოფობის მიზეზად იქცევა ხოლმე.

დაავადება იწყება 16-17 წლის ასაკიდან, ანუ სპერმატოგენეზის ჩამოყალიბების შემდეგ 50 წლამდე ასაკის მამაკაცებში.

არსებობს პროსტატიტის გამომწვევი უამრავი რისკ-ფაქტორები:

• ალკოჰოლის ან ნიკოტინის ჭარბი მოხმარება;
• მიკროცირკულაციის მოშლა – რაც უმეტესად მენჯის ვენებში სისხლის სტაზის (შეგუბების) შედეგია;
• ნივთიერებათა ცვლის დარღვევები;
• ალერგიული ფონი;
• სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები: გონორეა, ტრიქომონიაზი, ქლამიდიოზი და სხვა – მათი არასწორი მკურნალობისას ვითარდება პროსტატიტი;
• ორგანიზმის იმუნიტეტის დაქვეითება;
• ქვედა კიდურების გაციება წყალში დგომის ან გადაძაბვის შედეგად.

პროსტატიტის დროს ხშირად ვითარდება ახლომდებარე ორგანოების ანთებაც, რის გამოც ადგილი აქვს კომბინირებულ ანთებით პროცესებს:

• პროსტატოვეზიკულიტი ანუ პრისტატიტი და სათესლე ბუშტუკების ანთება;
• პროსტატოურეთრიტი ანუ პროსტატიტი და შარდსადენი მილის ანთება;
• პროსტატოეპიდიდიმიტი ანუ პროსტატიტი და სათესლე ჯირკვლის დანამატების ანთება;
• პროსტატოცისტიტი.

აქედან გამომდინარე, პროსტატიტის კლინიკური ნიშნები ძალიან ფართო დიაპაზონს მოიცავს. არსებობს სიმპტომები, რომლის გამოც პაციენტები ყველაზე ხშირად აკითხავენ ექიმს, ისინი იყოფა რამოდენიმე ჯგუფად:
ტკივილი წინამდებარე ჯირკვლის ან მენჯის არეში;

მოშარდვის აქტთან დაკავშირებული სიმპტომები:

• გახშირებული შარდვა;
• გაძნელებული შარდვა;
• მტკივნეული შარდვა;
• წვა მოშარდვისას;
• ქავილის შეგრძნება შარდსადენ მილში;
• მოშარდვის ცრუ სურვილი;
• დაუკმაყოფილებლობის შეგრძნება მოშარდვის შემდეგ;
• ტკივილი ურეთრაში;
• გამონადენი ურეთრიდან – კუჭში გასვლის ან გაჭინთვისას ურეთრიდან ლორწოს სახით გამოდის პროსტატის წვენი.

სქესობრივ დისკომფორტთან დაკავშირებული სიმპტომები:

• იმპოტენცია ანუ ნებისმიერი სახის სქესობრივი უძლურება;
• ლიბიდოს ანუ სქესობრივი ლტოლვის დაქვეითება;
• უნაყოფობა;
•  ნაადრევი ან გახანგრძლივებული ეაკულაციის ნიშნები.

აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ დაავადება ხშირად იმდენად ფარულად და თანდათანობით მიმდინარეობს, რომ ავადმყოფი ვერაფერს ამჩნევს და ჩვეულ მდგომარეობად მიაჩნია.

პროსტატიტი იყოფა ფორმებად:

• მწვავე;
• ქვემწვავე;
• ქრონიკული – ის შემთხვევათა 90%-ში გვხვდება.

პროსტატიტის დიაგნოსტიკისთვის გამოიყენება:

• ანამნეზი;
• ულტრაბგერითი გამოკვლევა;
• შარდის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა.

პროსტატიტი ხშირად რთულდება იმპოტენციით ან უნაყოფობით, ამიტომ მეტად მნიშვნელოვანია მისი ადრეული დიაგნოსტიკა და მკურნალობა.
პროსტატიტზე ეჭვის დროს აუცილებლად მიმართეთ ექიმს.